Historia Szkoły Podstawowej w Bukwałdzie
Konkretne dane na temat elementarnej szkoły niemieckiej w Bukwałdzie pochodzą z roku 1825, z wizytacji placówki. Wizytator zapisał, iż w szkole pracuje jeden nauczyciel – 24-letni Ignacy Trzciński (syn nauczyciela z Redykajn). Uczył on 31 dzieci. Stwierdzono złą frekwencję i słabą znajomość przez dzieci języka niemieckiego. Poza zajęciami, podczas których uczono czytania, pisania i liczenia, nie odbywały się lekcje innych przedmiotów. Wizytator zapisał, że chłopcy potrafili wykonać proste działania matematyczne, dziewczęta nie potrafiły w ogóle pisać i liczyć. Wszystkie dzieci czytały po polsku, zaś słabo znały język niemiecki.
W okresie międzywojennym na Warmii i Mazurach niemieckie szkolnictwo powszechne (szkoła powszechna liczyła wtedy 4 klasy) ograniczało się do szkół o jednym lub dwóch nauczycielach. Na wsi dominowały szkoły o niskim stopniu organizacyjnym, często prowadzące naukę systemem klas łączonych. Placówki szkolne nie korzystały z wynajętych pomieszczeń, lecz zajęcia były prowadzone we własnych salach lekcyjnych. Specyfiką szkół wiejskich było to, że w budynkach, oprócz sal lekcyjnych, znajdowały się także mieszkania dla nauczycieli.
Szkoła w Bukwałdzie nie odbiegała od tego schematu organizacyjnego. W prezentowanym okresie, podobnie jak i teraz, mieściła się w dwóch położonych obok siebie budynkach. Uczyło w niej dwoje nauczycieli oraz kierownik. Zamieszkiwali w budynku szkoły. Ze spisu ludności mieszkającej w Bukwałdzie w okresie od roku 1935 do stycznia 1945 wynika, iż dyrektorem szkoły był w tym czasie Franc Kassautzki. Mieszkał w budynku szkolnym nr 2 i przejął stanowisko po swoim poprzedniku o nazwisku Thiel. W pierwszym budynku mieszkali nauczyciele Albert Wunder (przed nim mieszkanie to zajmował nauczyciel o nazwisku Galitzki), August i Hedwiga Sosnowscy oraz Radau Cäcilie. Hedwiga Sosnowska uczyła w szkole od roku 1939, gdy jej mąż został powołany do wojska, do roku 1943. W tym roku zmarł uczący wraz z nią w szkole Albert Wunder. W tym roku placówka została zamknięta.
Po II wojnie światowej zaczęła ona funkcjonować od roku szkolnego 1945/1946 jako jedna z pierwszych szkół w powiecie olsztyńskim. Wpływ na to miał fakt, iż budynki szkolne nie uległy zniszczeniu podczas działań wojennych. Na początku w szkole pracowało dwoje nauczycieli, a nauka odbywała się w systemie dwuzmianowym. W roku szkolnym 1946/1947 uczyło się 120 dzieci. Pierwszym polskim kierownikiem szkoły został Prokop Gardziejczyk – był nim tylko do roku 1948.
Od roku szkolnego 1960/1961 wprowadzono w Polsce ośmioletnią szkołę podstawową. W związku z tym przez okres wdrażania reformy szkolnictwa w Bukwałdzie są organizowane wieczorowe kursy ogólnokształcące klasy VII, którego uczestnicy po zdaniu egzaminów otrzymują świadectwo ukończenia szkoły podstawowej.
Na wzmiankę zasługuje Amatorski Zespół Artystyczny, który powstał w Szkole Podstawowej w Bukwałdzie w roku szkolnym 1958/1959. W jego skład wchodzili uczniowie najstarszej klasy i absolwenci szkoły. Zespołem opiekowała się Paulina Ardzińska. Ich pierwszy występ przed publicznością miał miejsce z okazji Święta Pracy w dniu 1 maja 1959 roku w świetlicy gromadzkiej w Bukwałdzie. Wystawili komedię „Kaktusik”. W roku 1963, po zagraniu kilku sztuk, zespół ulega rozwiązaniu. Dopiero w latach 90-tych XX wieku w szkole odżywa teatralna tradycja – powstaje, funkcjonujący przez kolejne 20 lat, Szkolny Teatr Amatorski „Kłobuczki”.
Szkoła Podstawowa w Bukwałdzie obecnie jest szkołą ośmioklasową. Mieści się w dwóch budynkach – tych samych, w których funkcjonowała niemiecka szkoła powszechna. Do placówki uczęszczają dzieci z Bukwałdu, Barkwedy, Brąswałdu oraz Redykajn. W szkole funkcjonuje również oddział przedszkolny.